Seminarie 7
HET GODDELIJKE BEHEER VAN DE VOORUITGANG VAN DE MENS NAAR HET PLANETAIRE NIVEAU
Moussa NDAYE
Omdat hij de eer en het voorrecht had om de seminars van Moussa te volgen, was het zijn wens dat zijn werk verspreid zou worden en dat zoveel mogelijk mensen zijn onderwijs zouden volgen om het terug te geven!
HET GODDELIJKE BEHEER VAN DE MENSELIJKE VOORUITGANG OP PLANETAIR NIVEAU.
We hebben de menselijke vooruitgang al geanalyseerd van het foetale niveau naar het niveau van het kosmische bewustzijn van de mens. En we konden ons realiseren dat de fasen volkomen duidelijk en duidelijk zijn en elkaar opvolgen in een vooraf geordende chronologie die vooraf is vastgesteld door de Goddelijke Wijsheid. De mens kan de fasen niet kortsluiten, noch overslaan, noch verbranden. Het is belangrijk om over dit proces na te denken door te proberen twee aspecten van de menselijke natuur te ontwikkelen: je innerlijke wezen dat gebaseerd is op bewustzijn en persoonlijkheid, en je sociale wezen dat gebaseerd is op je omgeving en leefomgeving.
De mens is onderworpen aan twee stromingen van vooruitgang, groei en verbetering: de ene functioneert in relatie tot de immanentie van God die hem wordt geschonken, de andere functioneert in relatie tot het sociale raamwerk. Hij moet ze harmonieus combineren door de Progressieve Goddelijke Wijsheid. Denk aan de toepassing van goddelijke wijsheid en openbaring. Laten we verder opmerken dat zowel de sociale kant als de ontologische kant voortdurend evolueren en transformeren op menselijk niveau.
De sociale evolutie ontwikkelt altijd raamwerken van de beschaving waarin moraliteit en ethiek de mens ertoe aanzetten hogere waarden tot uitdrukking te brengen. De voortdurende uitstorting van God in de mens ontwikkelt een aanbidding en een cultus van het perfectioneren van wijsheid. Deze twee bewegingen, sociale evolutie en spirituele vooruitgang, ontwikkelen in de mens de volledige opkomst van God de Allerhoogste en leiden hem naar de volledige voltooiing van zijn spiritualisatie in elke omgeving waar hij bestaat en leeft. Het is duidelijk heel duidelijk dat de functionele opvatting van het sociale levenskader van de mens (sociale evolutie) en de steeds breder wordende uitbreiding van spirituele waarden binnen dit kader door God zijn georganiseerd, geordend en vooraf bepaald. Het kan nauwelijks door de mens zijn ontworpen, omdat het nog niet bestond. Dit geheel, door God gewild en ontworpen, moet de mens echter in staat stellen de volheid van suprematie te ervaren, waar hij zich ook in de ruimte bevindt.
Dit brengt ons ertoe na te denken over het ontwikkelingsplan van de planeet Aarde en haar bewoners in de richting van haar staat van supermaterialisatie of haar integratie in het goddelijke licht en leven, dat noch het startpunt is, noch van de aarde, noch van de mens op aarde. Laten we niet vergeten dat de overgang van de mens van het foetale niveau naar het kosmische bewustzijnsniveau zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld.
7. Een niveau van authentieke identificatie met het goddelijke.
We kunnen concluderen dat het plan voor de ontwikkeling van de planeet, het plan voor de vooruitgang en groei van de mens, en de houding van de Allerhoogste God, die al deze bewegingen coördineert, een door God voorbestemd bestuur van goddelijke wijsheid vereisen. Dit veronderstelt in zijn richting, in zijn progressieve gedrag, in zijn strategie en zijn plan voor de verwezenlijking en vervolmaking van andere schepselen, zichtbaar of onzichtbaar, om toezicht te houden op de mensen en hen naar hun suprematie over het menselijk bestaan, hun planetaire perfectie, te leiden.
De mens begint zijn bestaan op aarde in een toestand die meer op een dier dan op een moreel menselijk wezen lijkt. Het is gemakkelijk in te zien dat deze periode van ontwikkeling van het menselijk denken van de dierlijke naar de intellectuele toestand langzaam en lang moet zijn geweest. Het kan zelfs te maken hebben gehad met enorme risico’s van biologische afbraak in zijn oorspronkelijke staat.
De mensheid, die deze lange periode heeft overleefd, heeft voor haar biologische aanpassing betaald door de eliminatie van inferieure en ongeschikte soorten, maar ook door een sterke behoefte aan veiligheid. Het hierboven aangehaalde sociologische, antropologische en andere onderzoek heeft het schema beschreven van de man wiens opkomende gedachte voor het eerst in aanraking kwam met het concept van het gezin: een volledig afhankelijk kind dat beschermd moet worden door moederlijke tederheid, maar ook een vrouw en een kind dat moet worden beschermd. beschermd worden door mannelijk medelijden of medeleven met wilde dieren. Met dit proces lijkt de civiliserende beweging van het menselijk denken te zijn begonnen.
De geologische verschijnselen van de aarde brachten de mens, in overeenstemming met wat beslist een ondergronds goddelijk plan was, feitelijk uit het bos en naar een savanneomgeving, waar jacht, visserij en fokkerij hem in een nieuwe leefomgeving introduceerden. We kunnen ons voorstellen hoe zijn denken daar verfijnd werd en hoe hij begon te begrijpen dat het leven onderworpen moet zijn aan intelligentie. Het denken begint zijn heerschappij over dit fysieke raamwerk te begrijpen. De bevolking van de aarde groeide en de behoefte aan voedsel begon families te verdelen en hen verder uit elkaar te drijven in kleine groepen. Met de behoefte aan veiligheid komt de sociale geest van de clan. Hij zal plaats maken voor de stam. De lange weg naar de samenleving werd zeer actief. De bedrijfsman verscheen en stapte uit de bosman.
In deze fase van het sociale leven vond goddelijk bestuur zijn plaats op aarde en in de menselijke ontwikkeling. In die tijd hadden mensen ook een psychologische mentaliteit die door lange en pijnlijke ervaringen de behoefte aan een rustig maar voorspoedig en beter leven leerde. Onderwijs en het ontwaken van het menselijk denken voor de noodzaak en noodzaak van sociale organisatie werden zeer aanvaardbaar voor de uiteindelijke morele aard van de mens. Het idee van chiefdom, onderwijs en broederschap duwde de stammen in de richting van het concept van natie. Door de opkomst van waardereligie en de cultus van waardenvertegenwoordigers raakte de mens betrokken bij een proces van evolutionaire religie, dat in hem steeds meer de zoektocht naar en het begrip van een algemene leider van de aarde en de mens ontwikkelde: een God, steeds minder antropologisch, altijd moreel en spiritueel wordt.
De overgang van de cultus van een antropomorfe God naar een conceptuele God vormde steeds meer het menselijk denken en het idee van één enkele God ontstond in de harten van mensen. De mens leek de behoefte te voelen om een morele en vaderlijke God te ervaren, en tegelijkertijd voelde God de behoefte om zijn liefde en vaderschap aan de mens te openbaren. De vestiging van goddelijk bestuur op aarde werd noodzakelijk en aanvaardbaar voor zowel de mens als God.
Laten we terugkeren naar het eerste seminarie en opnieuw kijken naar de 7 stadia van het menselijk geloof:
1- De vereniging van de menselijke en goddelijke natuur, gewoonlijk adoptie tot God genoemd, vereist bovenmenselijke opvoeders op aarde die, door opleiding en ervaring, het menselijk denken aanmoedigen om deze morele God, over wie het momenteel bestaat, te overwegen en te leren kennen.
2- De kwalitatieve en specifieke relatie van deze goddelijke invloed op de mens – de waarheid – suggereert ons ook de diepere actie van bovenmenselijke opvoeders of anderen die de voorgaande volgen, om de mens ertoe aan te zetten zijn intieme relatie met God te ontdekken, een stroom van licht, die zijn aandacht rechtstreeks vestigt op de bijzondere aard van zijn persoonlijke relatie met God.
Het werk van spirituele opvoeding van de mens op planeet Aarde vereist een sociaal raamwerk dat de verwerving van deze goddelijke kwaliteiten mogelijk maakt, omdat kwaliteiten en waarden alleen kunnen worden verworven door een dubbele ervaring van relatie met hun bron, maar ook van doel in relatie tot de omgeving die deze kenmerkende waarden in het menselijk karakter bepaalt. Menselijke vooruitgang en spirituele groei vereisen een menselijk en sociaal raamwerk van broederschap. De geestelijke ontwikkeling van de mens vindt plaats in tegenstelling tot de morele en ethische ontwikkeling van een samenleving waarin de mens leeft. Op dezelfde manier moeten we ons voorstellen dat degenen die bij deze vooruitgang van de mens betrokken zijn, moeten weten hoe ze moeten omgaan met de stromingen van de sociale ontwikkeling en met de geestelijke uitstortingen van God in de mens. Nogmaals, deze opvoeders zijn noodzakelijkerwijs bovenmenselijk. Dit tweeledige raamwerk van ethische moraliteit en spiritualiteit dat feitelijk en in waarheid aan de mens wordt gepresenteerd, stelt hem in staat een mentaal raamwerk van keuze en ervaring te hebben. Het lijkt steeds duidelijker dat de planeet, net als de mens, en haar functie van onderlinge samenhang alleen door een God kan worden ontworpen. De menselijke beschaving, die wij ons hier voorstellen als het resultaat van sociale ontwikkeling en goddelijke uitstorting, kan geen andere auteur hebben dan God zelf. De mens en de menselijke naties van vandaag zouden er veel baat bij hebben om op God te vertrouwen bij het regelen van hun menselijke aangelegenheden van de tijd ruimte, God de Allerhoogste.
3- De veelbetekenende uitdrukking van deze waarheid – de liefde van God en de mens. Het is duidelijk dat het leven op planeet Aarde, dat volgt op de voorgaande periode van menselijke perfectie, de heerschappij van Gods liefde of goddelijk vaderschap en de heerschappij van intramenselijke liefde of goddelijke broederschap vestigt. Als een dergelijke levenssfeer de hele aarde vult, zullen de mensen daar een levenssfeer hebben gecreëerd die zij paradijselijk zouden noemen. De huidige mensheid beweegt zich richting deze nog steeds utopische periode. Zeker, individuen in de geschiedenis hebben dit bereikt, maar de planetaire en mondiale gemeenschap beweegt zich steeds meer richting deze glorieuze periode van beschaving. Er zijn nog steeds stappen te zetten in zowel de sociale ontwikkeling als de menselijke spiritualisering, hoewel mensen dit momenteel noodzakelijk vinden.
4- Vervolgens komt de geleidelijke uitbreiding van deze liefde voor God en wezens naar niveaus van universaliteit, dat wil zeggen naar buitenplanetaire niveaus. We weten dat het menselijk geloof een kwalitatieve, ervaringsgerichte en praktische relatie is tussen de oneindige God en de eindige mens. Dit verzekert de mogelijkheden van de mens om buiten zijn planeet van oorsprong te functioneren, maar ook de vestiging van alle toekomstige groeimogelijkheden, ik zeg mogelijkheden of potentiëlen van al deze toekomstige ontwikkelingen voordat de mens planeet Aarde of soortgelijke werelden definitief verlaat. Net zoals we de mens zien groeien op een halvemaanvormige planeet, van foetus tot volwassene, ontvangt de mens alle basismechanismen die hem in staat stellen een volledige menselijke planetaire ervaring te hebben, zo bestaan er ook in de mens de mechanismen van groei tot dominantie waarnaar hij op zoek is. en zal van de planeet naar het centrum van de schepping worden gebracht. Dit wordt gerechtvaardigd en verklaard door de 7 geloofsniveaus. Het is daarom denkbaar dat de mens door planetair bestuur (of in een vergelijkbare wereld) deze 4e dimensie van zijn natuur kan activeren, waardoor hij in vooruitgang en buitenplanetaire groei terechtkomt, maar gedeeltelijk op de planeet of in een vergelijkbare wereld kan worden ervaren.
We hebben verschillende keren gesproken over soortgelijke werelden op planeet Aarde. De diepe denker zou kunnen gaan begrijpen dat veel mensen op aarde sterven door een ongeluk, ziekte, oorlog of ouderdom voordat ze zich lang hebben beziggehouden met het geloofsprogramma dat hen te wachten staat. We kunnen ons voorstellen dat de goddelijke middelen inhaalwerelden hebben gecreëerd die de mens in staat stellen zijn plan van spirituele verbetering eindelijk niet te missen. Deze vergelijkbare en tijdelijke werelden zullen hem dezelfde kansen op groei en perfectie bieden als de aarde hem zou hebben gegeven als alles daar was ingericht op de manier die het beste is voor de mens. De heersende ideeën over de wederopstanding in religies hebben gedeeltelijk de noodzaak erkend dat mensen moeten worden teruggeroepen naar de spirituele carrière. Misschien wilde de religieuze filosofie van reïncarnatie dit proces min of meer interpreteren. Het is zeker dat de ontwikkeling van de planetaire beschaving, in de zin waarin we de beschaving hierboven begrepen, op een dag de mensen het juiste raamwerk zal bieden voor deze spirituele groei en zelfs voor de daaropvolgende raamvoorwaarden op hun planeet Aarde.
5- De voortgang van deze uitbreiding van de liefde voor God en wezens zal de kosmische ruimte van manifestatie van God bereiken. Wij vermoeden dat wanneer de Drie-eenheid van het Paradijs zich uitbreidt in de ruimte buiten het Paradijs, zijn werkingswijze niet langer de techniek van de Drie-eenheid is, maar die van de Drie-eenheid, dat wil zeggen de vereniging van drie gedifferentieerde persoonlijkheden, wat onvermijdelijk leidt tot de zevenvoudige manifestatie. van de Drie-eenheid. Dit veronderstelt een zevenvoudig gesegmenteerde ruimte buiten het paradijs. Dit geeft aanleiding tot het idee van een vrij uitgestrekte kosmos. Om redenen van samenhang en eenheid moet elke zevende ruimte een model bevatten dat zich zeven keer herhaalt. Uiteindelijk moet de mens, voordat hij de aarde of een soortgelijke wereld verlaat, in zichzelf het mechanisme van perfectie vestigen, gebaseerd op zeven goddelijke eigenschappen. Op dit niveau is het het kosmische denken dat zich in de mens vestigt met de visie van een perfectie van zevenvoudige goddelijkheid. Op het niveau van zijn perfectie moet de mens, die probeert zijn menselijk bewustzijn naar kosmisch bewustzijn te brengen, grotendeels vertrouwen op de Almachtige God, de Allerhoogste, die hem een ziel zal geven, waarvan de beweging feitelijk zal zorgen voor de progressieve doortocht van de hele wereld. kosmos in spiritualisering is activiteit.
6- Na het installeren van de kosmische gedachte van de zevenvoudige goddelijkheid, probeert de mens de manifestatie van de Drie-eenheid in deze kosmische gedachte te ervaren om te voldoen aan de perfectie, dat wil zeggen de volheid en volledigheid van de openbaring van God die mogelijk is in tijd en ruimte . De mens overstijgt de tijd en treedt de eeuwigheid binnen. Deze fase van volmaaktheid in het leven van de mens op aarde komt overeen met de staat waarin zijn ziel samensmelt met zijn Richter. In de kosmische ruimte zal dit op een dag overeenkomen met de volledige perfectie van een mens in een 7e ruimte van de kosmos en zijn overgang naar het centrum van het eeuwige, absolute en oneindige paradijs.
7- Wanneer de mens dit niveau van planetaire perfectie heeft bereikt, zal hij er volledig in zijn geslaagd het eindige met het oneindige te integreren en zal zijn spirituele groei voor onbepaalde tijd mogelijk zijn, zonder vertraging of mogelijke regressie. Het is voor ieder mens wenselijk om deze spirituele status op aarde of in een vergelijkbare wereld te bereiken, omdat hij en de aanwezigheid van God in hem een eeuwige zekerheid van oneindig partnerschap zullen aangaan. Wat een vrede, wat een eer en wat een geluk voor beiden! Op dezelfde manier zal de voortschrijdende ontwikkeling van de mens buiten de kosmische ruimte hem op een dag in een staat van volledige vereniging brengen met de Paradijselijke Drie-eenheid, het Absolute, het Eeuwige en het Oneindige. Planeet Aarde evolueert om op een dag, vanuit het standpunt van haar morele, ethische en spirituele levenskader, de plaats te worden waar alle mensen die daar geboren zijn, doorheen zullen gaan voordat ze de planeet verlaten in deze fase van het samensmelten van hun ziel met hun Richter. Daar twijfel ik niet in het minst aan. Individuen kunnen dit niveau van licht en leven bereiken lang voordat de planeet zelf dit niveau van goddelijk licht en leven in haar evolutie heeft bereikt. Ik heb geleerd en geloof dat ENOK de eerste man in Adams tijd was die door de poorten van de eeuwigheid op aarde ging. Bovendien zou Elisa, een personage uit de Bijbel, voor zijn discipelen in een wagen van vuur naar de hemel zijn opgestegen; Ook hij was zojuist de poorten van de eeuwigheid op aarde gepasseerd. Ik twijfel er niet aan dat veel andere mensen zijn geslaagd in deze menselijke inspanning die ons allemaal in uiterste schoonheid te wachten staat.
Dit kolossale plan voor de directe overdracht van de mensheid naar de eeuwigheid en de vooruitgang van de hele planeet naar dezelfde status van licht en leven kan alleen door God worden gewild, ontworpen en gerealiseerd. Het is wenselijk dat goddelijke wijsheid – en dat is ook waar – voortdurend werkt aan de realisatie van deze grote liefde van God voor de mens en ook van deze prachtige liefde van de mens voor God.
Copyright © 2025 | urantia.world | All right reserved | Created by Rund3v